Bibliotheekboekjes.

Wat hadden we een heerlijke vakantie! En er gebeurde dus lekker weinig op mijn blog. Om weer voorzichtig in het ritme te komen, begin ik met een klein projectje.

Er is namelijk nog een wijnkistje over! Bovendien ligt er altijd een stapel bibliotheekboeken vervelend in de weg te liggen, zodra Pollewop haar stoeltje (of krukje) nodig heeft. Dus.... Men neme het wijnkistje en een likje verf & klaar is Kees!

Heerlijk! Het ziet er ook gelijk een stuk opgeruimder uit.

Houten doosje, washi tape

Doosje en washi, meer is er niet nodig om een persoonlijk tintje te geven aan je opbergers. En nog lekker vlot klaar ook!

Het doosje vond ik een keertje voor 10ct bij de kringloopwinkel. De washi tape heb ik uit m'n voorraad geplukt. Verder alleen een stanleymesje en een snijmat nodig.

De tape over de bovenrand omgevouwen om het een beetje netjes af te werken. Ziet er hartstikke leuk uit! En het biedt weer lekker plek aan allerhande troepjes in huis.

Kliekjesdag

De lectuurbakken! Tijd om te bekleden. En wie wat bewaart, heeft wat! Twee jaar terug hebben we een poppenhuis gemaakt, daarvan waren nog restjes folie over (houtlook, voor de vloeren). Hiermee kan ik drie van de vijf dozen beplakken.

Echt aftekenen doe ik niet, het is meer plakken as I go along. Al snel ziet het er niet meer uit als een waspoederverpakking.

Net echt, vind je ook niet? Voor de andere twee (ik had er immers vijf) gebruik ik de immer toepasbare washi tape!

Superleuk, superhandig, supersnel resultaat. En het ziet er ook nog eens opgeruimd uit. Ik ben blij.

Misschien dat ik nu de kaarsen weer aandurf! :-)

Maandag Wasdag.

Okee. De kaarsfrustratie wordt inmiddels ietwat hoog. Tijd voor een tussendoorklusje dat niet kàn mislukken! Hoop ik.

Men neme een stapel waspoederdozen. Een potlood, liniaal, mesje en natuurlijk een snijmat (je tafelblad zal je dankbaar zijn).

Aftekenen op de gewenste maat met liniaal en potlood, daarna netjes langs de lijn snijden. Et voilà: je lectuurbak is klaar voor de finishing touch! Ik heb er vijf. Nu nog bedenken wat ik voor de afwerking ga gebruiken.

Bakjes, bakjes en nog eens bakjes.

Tijdens het opruimen kwam ik een poosje geleden mijn oude origami-boeken tegen. Ik had ze al bijna naar de kringloop gebracht, tot ik met mijn mama zat te kletsen over vroeger. Hoe leuk ik origami toen vond en hoe knutselig ik nog steeds ben. Toen kon ik het ineens niet meer over mijn hart verkrijgen.

Met het druilerige weer zit ik nu door deze boeken te bladeren en, behalve de vormgeving, blijken ze nog verrassend hip! Zoals alles uit de jaren zeventig en tachtig, eigenlijk :)

Onderstaand vouwwerkje was ik al bijna vergeten, maar vind ik nog steeds heel leuk. En met alle knutselwerkjes en -spulletjes die onze erfelijk-belaste dochter door het huis verspreidt, ook nog eens ontzettend handig!

Ook zelf maken? Ik heb hieronder stevig papier met enkelzijdig dessin gebruikt, dat leek me duidelijker. Wil je het langwerpige bakje maken? Dan draai je het papier gewoon een kwart slag voor je begint & volg je dezelfde stappen. Enjoy!

1. Men neme een vel papier, in dit geval A4-formaat.

2. De onderste punten naar boven dubbelvouwen.

3. Terugvouwen tot de helft (allebei de zijden).

4. Papier terugvouwen en omdraaien. Als het goed is zien de vouwen er dan zo uit.

5. De onderste punten allebei invouwen tot de eerste lijn.

6. Papier omdraaien en over de lengte vouwen, ter breedte van het ezelsoor.

7. Herhaal aan de andere zijde en vouw weer terug.

8. Aan de bovenkant van het papier zijn nu twee vierkantjes ontstaan. Hier vouw je een diagonale lijn in, beginnend bij de punt.

9. Vouw het papier weer dubbel over de middellijn.

10. Aan de onderzijde vouw je de beide punten naar binnen.

11. Vouw het bovenste 'flapje' dat nu is ontstaan, terug naar beneden.

12. Als je nu het onderste stuk naar voren trekt, zie je al een half bakje verschijnen.

13. Vouw de andere zijde 'omhoog', met de punten naar buiten (deze ontstaan vanzelf dankzij de diagonalen die je bij stap 8 hebt gemaakt).

14. Deze punt steek je er aan de zijkant tussen, dit is even priegelen misschien, maar het resultaat is superstevig. Herhaal aan de andere zijde.

Je bakje is klaar! Zonder knippen en lijmen & supersnel.

Terug naar de klei

De schaaltjes van klei, bedoel ik. Met al dat moestuinieren zou ik bijna vergeten dat er nog meer projecten lagen te popelen om afgerond te worden!

Waar waren we ook alweer? Ik heb de randjes netjes bijgewerkt met fijne structuur schuurpapier. Ik weet niet zeker of het op de foto te zien is, maar het maakt een wereld van verschil. Vervolgens met blanke lak afgewerkt en even laten drogen. En nu zijn ze klaar! Misschien ga ik er nog wel meer maken, ze zijn ideaal voor kleine frutseltjes.

Het schaaltje met het sterrenpatroon zet ik op mijn nachtkastje voor belangrijke zaken, zoals m'n trouwring! Verder weet ik het nog niet.

Enne... Je kan er altijd nog een kweekpotje voor de moestuin op zetten ;-)

Uche kuche uche.

Zo! Na een lange tijd in de lappenmand, kan er weer geknutseld worden! Die schaaltjes zullen inmiddels wel droog zijn, denk ik zo :-)

Nu nog de randjes netjes bijwerken. Maar het ziet er al leuk uit!

Beter goed gejat...

Laatst zag ik schalen waar met kant een mooi reliëf in was gemaakt. Top idee, daar wilde ik heel graag mee aan de slag. Het zag er zó leuk uit! Beter goed gejat dan slecht verzonnen. Maar dan op de luie manier, met stempels. 

Men neme (luchtdrogende) klei, men snijde rondjes en men stempele. Eerst met een blanco stempel -- het reliëf leek me vooral mooi -- maar daarna ben ik ook nog even met inkt aan de slag gegaan. Gewoon, om er een gekleurde twist aan te geven. 

Om er een schaaltje van te maken, heb ik ze voorzichtig in een kommetje gevormd. En nu liggen er vier varianten te drogen! Ik ben benieuwd...

Verpakking deel II

Nu ik toch met verpakkingen bezig ben: sommige doosjes hebben een beetje extra emotionele waarde omdat je er een mooi kado in hebt gekregen. Zo ook dit doosje, waar ooit een armband in zat. Met een beetje washi tape is het zo omgetoverd in een stoer opbergdoosje.

Ideal om klein knutselspul in te bewaren! Maar je kunt er natuurlijk ook weer een kadootje voor iemand anders in stoppen. Pay it forward :-)

Even terug naar de keuken.

Okee. Die speelkeuken, die puilt inmiddels uit. Kunststof en houten etenswaren, pannen, servies, bestek, snijplanken: noem maar op. En dan heb ik het nog niet over de verdwaalde puzzels, telefoons, blokfluiten... Zodra dochterlief de deurtjes van de keuken opendoet, weet ze van gekkigheid niet meer waar ze mee moet spelen. Lekker dan!

Nu kreeg ik vorige week van een collega (ja, ze weet hoeveel ik fröbel) een lading wijnkistjes. Leeg, helaas, maar toch heel fijn :-)

En wonder boven wonder: qua hoogte en lengte passen ze perfect onder de speelkeuken. Hoera! Dus nu is er een bestekbak, een groente-en-fruit-bak en een enzovoort-bak. De keuken zelf is een stuk leger. Er kan dus weer stressloos gespeeld worden, én ik heb nog voldoende wijnkistjes over voor andere leuke projecten.

Vilt!

Tijdens een poging mijn knutselkamer te fatsoeneren, kwam ik drie vierkante lappen vilt tegen (nouja, polyester soort-van-vilt) van zo'n 40 cm.  Daar moest ik natuurlijk stante pede wat mee doen. Dat gebeurt me nou altijd als ik op wil ruimen, ik kan het niet helpen!

De naaimachine had ik ook nog niet opgeborgen sinds ik de speelgoedkist heb bekleed, dus dat kwam nu eigenlijk wel goed uit.

Uit elke hoek heb ik een vierkantje van 10x10 cm geknipt, en die randjes simpelweg tegen elkaar aan gestikt. Hopla! Alle lapjes moesten eraan geloven, want ik werd zo blij van het resultaat! In een mum van tijd was het klaar.

Dit in tegenstelling tot de opruimpoging, want daar kwam natuurlijk niks meer van. Al heb ik nu wel drie supergezellige mandjes extra, om mijn spulletjes mee te ordenen :-)

Schoenendoos.

De verpakking van de kleurpotloodjes heeft de aanvaringen met mijn dochters enthousiasme niet overleefd. Je kent het wel. En er stond nog zo'n lief klein schoenendoosje... Met wat stukken stof en witte ducttape ziet het er best gezellig uit.

En m'n dochter? Die is superblij met haar nieuwe kleurpotlodendoos. Missie geslaagd :-)

Af!

En toen was het klaar. Superblij met het resultaat! Gelukkig hebben we de foto's nog, want inmiddels heeft een heel blije klant de kist al opgehaald. 

En al die ideeën die tijdens het gebeitel kwamen boven borrelen? Ik denk dat ik daar nu maar eens een start mee ga maken!

Werk in uitvoering deel III

Het schiet op! De kussens a.k.a. deksels zijn bekleed en alleen de bodem moet er nog in. Het is nu nog maar twintig minuutjes werk, dus ik ben er bijna. Wordt vervolgd!

Werk in uitvoering deel 2

Het schiet aardig op met de kist en ik ben erg trots op het (voorlopige) resultaat! Dus... kan ik het niet laten om dat hier ook te delen :-)

Het is stiekem toch een beetje jammer dat iemand anders er straks mee vandoor gaat. Maar dat betekent alleen maar dat er liefde in zit, toch? En wie weet, als de speelgoedkist jaaaaaaren in die familie blijft -- dat is pas echt iets om trots op te zijn.

Nu nog verlijmen, bekleden & de scherpe hoekjes bijwerken. En dan kan de klant gebeld worden! Spannend.

Werk in uitvoering

Zoals gezegd ben ik dus druk bezig met een speelgoedkist. Weinig tijd om andere knutselwerkjes op te pakken. Maar tijdens het beitelen en zagen is er wel veel ruimte om na te denken. Dus ik barst inmiddels van de ideeën voor productjes van hout, karton en zelfs gips! Ik beitel dus nog even lekker door. Wie weet wat er nog meer komt boven borrelen!

Verbindingen zagen & beitelen...

PS die hamer boven in beeld, heb ik ook eens zelf gemaakt. Gaat al tien jaar mee!

Klaar.

Hoera! Mijn knutselkast is af. De laatste knopjes erop geschroefd, laatjes er in geschoven en klaar. Ik vind het een leuk kastje geworden. Oordeel zelf:

Daarna kon natuurlijk het hoofddoel van start: spulletjes erin stoppen. Bij deze roep ik het werkwoord 'knutselkasten' in het leven. Spulletjes verzamelen en natuurlijk sorteren. Metalen dingetjes bij elkaar, la met lintjes, eentje met knopen, alle tangen, maagdelijk papier in één la en de restjes in een ander. Het is nog niet af, maar daar vermaak ik me voorlopig nog wel even mee. Nu is het tijd om de kamer even op te poetsen & serieus te gaan knutselen! Tot volgende keer :)

Struisvogelen helpt!

Echt waar. Kreeg ik er ineens toch weer zin in, dat schilderen. Dus heb ik m'n mouwen opgestroopt en ben weer aan de slag gegaan. En het schoot heerlijk op! Grondverf, zijdeglans-wit eroverheen: de laatste lades staan te drogen. En het kastje nadert de voltooiing. Hoera!

Stap vooruit.

Men neme een kwast, roller, pot verf, enzovoorts. You know the drill. Dat gaat al best aardig, al zeg ik het zelf!
De lades wil ik andersom: ik hou niet zo van die gaatjes-handvatten er in, dat vind ik zo'n stoffig idee. Bovendien: als je dan die laatjes tot de nok toe vult, wat ik zeker weten ga doen, zie je allemaal van die rommelige stukjes eruit piepen. Dus hupsekee, achterstevoren.
En dat is waar ik de monopolyspulletjes voor nodig heb! Gaatje boren, schroefje er doorheen, et voilà: een knop. Het is alleen wel van die zweedse vrind hè, dus de achterkant is iets minder lekker afgewerkt. Dus hier en daar moet ik er even met een schuurpapiertje langs voordat ik de tweede laag verf er op zet.

Maarre... waarom een close up? Dat is omdat ik nog lang niet klaar ben, want wát een irritante hoeveelheid laatjes in dat ding! Ik ben nu halverwege en nou weet ik het wel. Ik bedoel, dingen bedenken is leuk, maar ik ben niet in de wieg gelegd voor lopende-band-werk. Maarja, kiezen op elkaar, nog even volhouden en ik kan het kastje (opnieuw!) volstoppen met al mijn functionele en niet-zo-functionele prullaria. De womancave is onderweg :)

So far, so good.

Afkortzaag, wat houtlijm, een paar schroeven, et voilà! Van rommeltje in de hoek naar de basis voor een heuse knutselkamer. Het kastje had ik eigenlijk lager en breder bedacht (2x2 'blokken'). Maar ik zou mezelf niet zijn als ik het helemaal volgens plan had uitgevoerd. Bovendien; ineens had het iets van de Memphis stijl. Ook leuk!
Ken je misschien de man cave van Mythbusters' Adam Savage? Hij heeft daar zo'n mooi opbergsysteem hè (kijk hier als je nieuwsgierig bent) en daar word ik stiekem zo blij van. Lekker spulletjes sorteren, dat wil ik met mijn kastje ook. Maar uiteraard wel weer anders. Minder man, meer woman. En niet zo superdeluxe als de zijne. Ik vermoed ook dat onze salarissen wat van elkaar verschillen. Afijn, ik dwaal af. Ta daaaa!

Ik ben vooral ook trots op mijn (al zeg ik het zelf) briljante toiletrolhouder-wordt-washitape-dispenser-idee. Nou de boel nog pimpen! Eens even denken hoe ik dat kan gaan doen.

En okee, ik beken: alles is nog een beetje wiebelig (stom om te denken dat planken van de bouwmarkt recht zijn, uiteraard). Dus dat bureau heeft nog wat extra constructie nodig. En de kast is smal en hoog, dus daar kan ik ook niet te hard aan trekken. Ook dat kan wel een beetje extra stevigheid gebruiken. Gelukkig ligt er nog een restant van eerdere bouwprojecten op de vliering, eens even neuzen wat daar tussen zit. Want mijn woman cave moet natuurlijk wel werkbaar blijven.