Zoooo cool!

Je zou bijna denke  dat ik gesponsord word door silhouette, want ik ben er zooooo blij mee!

Hoe cool is de achterkant van mijn mac book nu! Vind ik, tenminste :)

Silhouette Cameo!!

Al heel lang stond de Silhouette Cameo op mijn knutselverlanglijst... En nu is het eindelijk zo ver!

Gistermiddag stond de pakketbezorger voor de deur en 's avonds heb ik de software geïnstalleerd, maar voor de èchte spielerei had ik vandaag pas tijd :-)

Eerst maar eens aanklooien met de software, dat werkt toch weer anders dan alles wat je al gewend bent. Maar het gaat redelijk, ik heb niet eens echt de handleiding hoeven lezen! Omdat ik niet kan wachten om uit te proberen, maak ik een snel ontwerpje met tekst en een voorgefabriekt figuurtje. En plotten maar!

Met mijn eerste poging snij ik dwars door het materiaal heen en zo in de machine zelf. Heb ik toch bijna dat dure apparaat meteen al gesloopt, haha! Typisch ik. De tweede keer kijk ik wat beter naar de instellingen en: voilá!

Best leuk geworden, voor poging één! Ik heb in elk geval de smaak te pakken, en ben benieuwd welke originelere mogelijkheden het allemaal heeft! Superleuk speelgoed :-)

Rompertjes.

Een collega is in blijde verwachting van maarliefst twee kleine jochies. Spannend natuurlijk, en leuk. Het hele team geeft binnenkort een waslijn met rompertjes. Nu vind ik kant-en-klare rompertjes wel een béétje out of character voor mij ;-)

Men neme dus twee rompertjes... èn een sharpie!

Ik heb geen sjabloon gebruikt, maar natuurlijk wel een onderleggertje zodat de inkt niet doordrukte op de rug. Nu maar hopen dat 1) papa en mama de grap waarderen en 2) ze tegen die tijd ook keurig in deze volgorde in de box komen te liggen... Stinken maar in die luiers, jongens!

Klei.

Twee schaaltjes met een niet zo mooie print, maar de vorm van de schaaltjes is wel mooi! Dus men neme een pak DAS-klei.

Klei langs de hele buitenkant uitsmeren, in een min of meer gelijke laag. Ik wil het niet tè glad, dat is een mooi contrast met de strakke binnenkant. Bovendien scheelt het straks weer twee uurtjes met schuurpapier ;-)

Met water smeer ik wel nog alle vingerafdrukken er uit. En nu: wachten tot de klei droog is.

Ik vind ze al best leuk geworden! Ik ga nog eens in de kast kijken welke kopjes, bordjes en kommetjes ik nog meer onder handen kan nemen :-)

Ben benieuwd hoe ik de afwerking ga doen...

Kinderknutsels

Dochterlief wilde graag knutselen, maar wat? Een paar blaadjes van de scheurkalender, een lijmstift en een schaar verder en er ontstond een trap. 

"Dat lijkt wel op het muizenhuis!" zegt ze. 

Dus we tekenen, knippen en plakken er nog wat muisjes bij. En klaar!

Heerlijk, zo samen. Hoe simpel kan het zijn. 

Papieren lichtjes!

Okee. Iedereen die regelmatig van Pinterest gebruik maakt, kent deze klassieker vast! Jaren terug al gepind, nooit gelukt. Serieus: ik kom er niet uit vanaf stap 11, 12 en 13. Ik ben best trots op het goede stel hersens in mijn koppie, maar begon aardig te twijfelen aan mijn IQ. Ben ik de enige? Ik hoop het niet :-)

Destijds heb ik het gepind vanaf ohcrafts.net. Zij verwijzen naar witandwhistle.com. Daar vind je onderstaande instructie. 

Inmiddels is de pin aan een nieuwe ronde over de wereld bezig en -- tsja. Hij blijft leuk! Er klonk ineens een soort militair stemmetje in mijn hoofd... Ben ik iemand die opgeeft? Nee! Ben ik een doorzetter? Ja! Kan ik dit? Ja! Al is het het laatste wat ik doe!!

Nouja, zoiets.

Dus ik ben er weer voor gaan zitten. Ditmaal niet zonder succes! Wat is nu het geheim? Na stap 10 heb je één punt die gesloten is, en één punt met 'flapjes'. Die flapjes zitten, als je het volgens deze [insert link] instructie vouwt, bij stap 10 bovenaan. Dus vóór stap 11 draai je je vouwwerkje een halve slag! Duh. Probleem één opgelost.

Als je goed kijkt, zie je dat er in de gevouwen zijkant aan de onderzijde een 'kamertje' zit. Als je nu het flapje naar buiten vouwt volgens stap 11, en vervolgens dubbelvouwt volgens stap 12, dan past dit flapje precies in dat kamertje! En dat is wat stap 13 betekent. Gewoon 'stop flapje in kamertje'! Daarmee vergrendel je in feite je vouwwerk. 

Vervolgens kon ik eindelijk (eindelijk, eindelijk! Jippie!) stapje 14 en 15 volgen en, potverdorie, wat was het eigenlijk simpel :-)

Oja. Mocht je daar nog vragen over hebben: met korte stootjes blazen werkt het best. 

Hoe blij kun je zijn met kleine dingen... Mijn dag is helemaal goed! :-)

Kopje.

Men neme een mok, porseleinstiften (in mijn geval van de hema, maar deze zijn niet vaatwasbestendig) en een beetje geduld.

Wist je al dat ik gek ben op voorwerpen waar iets aan 'mankeert'? Tassen met een achterstevoren gestikt merklabel, katoen met een weeffout, poppen met schele ogen, tafels met een doorleefd werkblad. Er zit ook een kleine oneffenheid in deze beker, dus de quote embrace imperfections leek me wel zo gepast! 

Met diepzwart en een paar knalroze details is het tekenwerk klaar. Ik teken een hartje over de oneffenheid om er extra de aandacht op te leggen.

De beker gaat anderhalf uur in de oven op 160 graden celsius, et voilá!

Tijd voor een kopje koffie! Laat ik er nu net de (im)perfecte mok voor hebben ;-)

Plantje.

Als klein meisje was ik er gek op: mini-plantjes! Vooral de cactussen, omdat ze vrij vergevingsgezind zijn wanneer je een week of twee (of drie) vergeet om water te geven. Tot mijn grote vreugd zijn ze terug van weggeweest. En nu ik al lappenmand'end alleen maar rustig aan kan doen, zijn ze ook nog eens een mooie inspiratiebron voor een knutselprojectje. Mini-plantenpotjes!

Men neme klei, een rietje en een likje verf. Eerst de klei uitrollen tot ongeveer drie/vier millimeter dik. Vervolgens een rondje uit de klei steken voor de bodem (wel even controleren of het groot genoeg is voor het potje). 

Vervolgens een lange lap klei op maat afsnijden. Ik heb de lijnen op mijn snijmat als geleide gebruikt. Omdat ik een gezellig patroontje wel kan waarderen, heb ik met een drinkrietje gaatjes gestoken in de klei. Heel makkelijk! Vervolgens de onderdelen aan elkaar plakken (beetje water gebruiken) en de naadjes mooi gladstrijken. Klaar om te drogen!

Met een kwast (watervaste!) verf aanbrengen in een kleur waar je blij van wordt, en weer laten drogen. Voilá! Een plantenpotje. 

PS: Je kunt het potje natuurlijk ook gebruiken om een waxinelichtje in te zetten.

"Mama, het is licht!"

Met deze zin word ik iedere ochtend wakker. Zodra dochterlief het ochtendgloren achter haar gordijn vandaan ziet piepen, is zij klaar om op te staan. In winterse weekenden leverde het ons af en toe een uitslaapmomentje op, heerlijk! Maar... nu het weer vroeg licht wordt, begint het ernstige vormen aan te nemen. Tijd voor een oplossing!

Deze klok hebben we samen gemaakt. Uiteraard moest ie roze worden. Met bloemen! Wanneer de kleine wijzer bij de bloemen komt, betekent het dat ze op mag staan.

Wat heb je nodig?

- een stevige lege doos

- behangplaksel & kwast

- een uurwerkje

- foam (voor demping)

- schaar/mesje/potlood/liniaal/alleslijm

- stevig papier naar keuze

Teken het midden van de deksel af en maak daar een gat waar het uurwerk doorheen kan steken (in mijn geval 1 cm, maar dat hangt natuurlijk van het uurwerk af).

Zo'n klok kan hard tikken en een lege doos functioneert uitstekend als klankkast (daar kwam ik achter na mijn vorige klokproject...). Aangezien ik leer van mijn fouten :-) en wel wil dat kindlief slaapt, heb ik een restje meubelfoam gepakt en op maat geknipt. 

Dit foam plaatste ik in de bodem van de doos. Nog even ruimte maken voor het uurwerk (aftekenen en wegsnijden) en vastlijmen maar!

Daarna het papier op maat knippen en insmeren met behangplaksel.

Goed de luchtbelletjes er onder vandaan vegen en laten drogen. Ik heb het papier een stukje over de randen heen geplakt, voor de afwerking straks. Het uurwerk kan nu vastgezet worden!

Teken de maat van de zijkant af op (eventueel ander) papier en plak de zijkanten netjes af (en weer laten drogen natuurlijk).

Vervolgens nog het bloemetjespapier afgetekend en op maat geknipt, voor de laatste keer het behangplaksel erbij gepakt en ta daaaaa!

En nu? Zodra de kleine wijzer in het bloemenvak staat, dan is het tijd om op te staan! Bovendien is ze erg trots op haar eigen roze meidenklok!

Einde radiostilte :-)

Daar ben ik weer! Na de hectiek van alle feest- en verjaardagen in december, begon het nieuwe jaar met flink ziek zijn. Ik ben nog steeds in de lappenmand, maar ook knutselbloed kruipt waar het niet gaan kan. Helaas gaat alles op halve kracht, dus het is niet bepaald hoogstaand. Maar dat mag de pret niet drukken :-)

Men neme cocktailprikkertjes, washitape & een schaar:

Zie daar: vrolijke vlaggetjes voor cakejes, toetjes of feestdrankjes! Het begin is er... it's good to be back!