Geen knutselkamer kan zonder.

Ik heb al eerlijk toegegeven dat ik er eigenlijk niet zo'n zin meer in had: lades schilderen. Dus wat doe je dan? M'n eerste gedachte was kiezen op elkaar & doorgaan, maar tsja, ik koos toch liever voor een tijdelijke struisvogeltactiek. Wel in stijl. Dus in plaats van niks doen, heb ik braaf geknutselkamerd.
I proudly present:

Want wat is knutselen zonder behangplaksel? Op de kleuterschool smeerde je er niet voor niets al vrolijk op los. Alle juffies weten het! Zodra ik met papier aan de slag wil, vind ik behangplaksel gewoon de fijnste oplossing. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik het steevast op de gok doe, dus een enkele keer lijkt het meer op cement :-)
Omdat een pindakaaspotje met behangplaksel er toch een beetje sneu uit ziet, heb ik er voor de gezelligheid een etiket en wat stickers op geplakt (met dank aan flow magazine).

Tot de volgende keer!

Stap vooruit.

Men neme een kwast, roller, pot verf, enzovoorts. You know the drill. Dat gaat al best aardig, al zeg ik het zelf!
De lades wil ik andersom: ik hou niet zo van die gaatjes-handvatten er in, dat vind ik zo'n stoffig idee. Bovendien: als je dan die laatjes tot de nok toe vult, wat ik zeker weten ga doen, zie je allemaal van die rommelige stukjes eruit piepen. Dus hupsekee, achterstevoren.
En dat is waar ik de monopolyspulletjes voor nodig heb! Gaatje boren, schroefje er doorheen, et voilà: een knop. Het is alleen wel van die zweedse vrind hè, dus de achterkant is iets minder lekker afgewerkt. Dus hier en daar moet ik er even met een schuurpapiertje langs voordat ik de tweede laag verf er op zet.

Maarre... waarom een close up? Dat is omdat ik nog lang niet klaar ben, want wát een irritante hoeveelheid laatjes in dat ding! Ik ben nu halverwege en nou weet ik het wel. Ik bedoel, dingen bedenken is leuk, maar ik ben niet in de wieg gelegd voor lopende-band-werk. Maarja, kiezen op elkaar, nog even volhouden en ik kan het kastje (opnieuw!) volstoppen met al mijn functionele en niet-zo-functionele prullaria. De womancave is onderweg :)

Pimpen!

Ja, dat kastje. Dat staat klaar om opgeleukt te worden. Echter, wanneer er een kleine dreumes door je huis rondbanjert, gaan je vrije dagen niet altijd zoals gepland. Dus daarom een kleine sneak preview. Deze dingen kennen jullie vast:

Huisjes en hotels van het geliefde (en gehate!) monopoly, kun je blijkbaar voor een schijntje bij de kringloopwinkel vinden. Leuk! En nu lijkt het me wel aardig om daar wat mee te doen. En dat vertel ik volgende keer...  hoop ik :)

Puinhoop pt. 2

Okee, okee. Misschien is het niet helemaal handig om je kastje alvast in te delen, wanneer je nog van plan bent om het te gaan pimpen. Dus nu mocht alles er weer uit, waarmee het één groot zootje is geworden in mijn ieniemini knutselhoekje. In het kader van alles delen, leek het me wel zo netjes (no pun intended) om dat óók te laten zien.

Erger dan dit kan het niet worden ;) en het is wellicht niet de handigste werkwijze. Ik ben benieuwd hoe anderen dit zouden hebben aangepakt. Alles netjes in de juiste volgorde, of ook zo impulsief en hak-op-de-tak?

So far, so good.

Afkortzaag, wat houtlijm, een paar schroeven, et voilà! Van rommeltje in de hoek naar de basis voor een heuse knutselkamer. Het kastje had ik eigenlijk lager en breder bedacht (2x2 'blokken'). Maar ik zou mezelf niet zijn als ik het helemaal volgens plan had uitgevoerd. Bovendien; ineens had het iets van de Memphis stijl. Ook leuk!
Ken je misschien de man cave van Mythbusters' Adam Savage? Hij heeft daar zo'n mooi opbergsysteem hè (kijk hier als je nieuwsgierig bent) en daar word ik stiekem zo blij van. Lekker spulletjes sorteren, dat wil ik met mijn kastje ook. Maar uiteraard wel weer anders. Minder man, meer woman. En niet zo superdeluxe als de zijne. Ik vermoed ook dat onze salarissen wat van elkaar verschillen. Afijn, ik dwaal af. Ta daaaa!

Ik ben vooral ook trots op mijn (al zeg ik het zelf) briljante toiletrolhouder-wordt-washitape-dispenser-idee. Nou de boel nog pimpen! Eens even denken hoe ik dat kan gaan doen.

En okee, ik beken: alles is nog een beetje wiebelig (stom om te denken dat planken van de bouwmarkt recht zijn, uiteraard). Dus dat bureau heeft nog wat extra constructie nodig. En de kast is smal en hoog, dus daar kan ik ook niet te hard aan trekken. Ook dat kan wel een beetje extra stevigheid gebruiken. Gelukkig ligt er nog een restant van eerdere bouwprojecten op de vliering, eens even neuzen wat daar tussen zit. Want mijn woman cave moet natuurlijk wel werkbaar blijven.

En oja...

Vergeet ik het bijna: in dit hoekje staan alle materialen waarmee het allemaal moet gaan gebeuren! Een paar dingen van de bekende Zweedse vrind, en nog wat (fsc-gekeurde) spullen van de bouwmarkt.

Hiermee tover ik straks een klein gebiedje in een kamer van 3x2,5 meter om, een kamer die ook dienstdoet als logeervertrek en zonnestudio. To be continued.

De knutselkamer dus!

Laat ik er niet omheen draaien: ik ben altijd enthousiast, best slim, pragmatisch en analytisch & barst vaak van de ideeën! Maar er is één ding waar ik uitermate slecht in ben. Kiezen.
Ik vind alles leuk of interessant en spring soms van de hak op de tak. Zo ben ik van origine industrieel product ontwerper, omdat het zo fijn is met materialen te werken en dingen te bedenken. Ondertussen werk ik echter al jaren als projectmanager bij een goed doel. Juist: omdat ik het ook zo leuk vind om met mensen te werken.


En je raad het al: inmiddels mis ik de materialen weer enorm. De hoogste tijd voor een plek om even lekker professioneel te knutselen. De knutselkamer dus! En om te zorgen dat ik er echt mee aan de slag blijf gaan, ben ik van plan jullie elke week op de hoogte te houden. Dan moet er natuurlijk wel nieuws zijn... so, let's go! Tot volgende week!