Bom dia.

Heerlijk! Mijn relaxmomentje in de trein, deze morgen.

Fijne dag allemaal!

Koffie!

Weinig geknutsel deze week, aangezien de knutselkamer vol staat met troep dankzij vliering-gerelateerde opruimwoede.
Dus het enige wat ik heb gedaan is de koffiebeker. Half werk, daar houden we niet van.

Ik verheug me nu al op de heerlijke 'koffie van thuis' in de trein. Een stuk goedkoper dan die heerlijke-maar-peperdure bak troost van een welbekende Amerikaanse bonenmaler. Proost allemaal!

Ik zie ze vliegen...

Er zit een vogeltje in mijn hoofd. Al weken, en het wil er uit. Het staat al in mijn schetsboekje-voor-in-de-trein, maar dat vind meneer of mevrouw blijkbaar niet genoeg. Lang leve illustrator en photoshop! Lijntjes trekken, paar keer kopiëren en schuiven, klaar om uit te printen! Door de witte achtergrond rolt ie lekker snel uit de printer.

En nu? Nu heb ik eindelijk vulling voor mijn te pimpen warmhoud-koffiebeker, die een paar jaar terug uitgedeeld werd tijdens de Dutch Design Week!
Ja! Dat ga ik doen. Wie weet, met een beetje mazzel ga ik dat ding ook eens gebruiken.

Minimemobord

Kurk! Ja, echt. Alweer.

Want bij kurk denk ik aan prikborden en bij prikborden aan huiselijkheid. Bij huiselijkheid aan herfst & bij herfst denk ik aan gezelligheid, van gezelligheid naar leuk... En weet je wat ik ook zo leuk vind? Knutselen! Dus daar gaan we.

Een fotolijstje gevonden bij de kringloop en het glas vervangen door kurk. Toen ik het lijstje uit elkaar haalde, bleek het gewoon weer ikea te zijn! Daar gaat mijn idyllische beeld van de kringloopwinkel, haha :-)

De kleine knijpertjes waren nog over van mijn kinderkunstprojectje en die heb ik er op gelijmd. En omdat het lijstje door z'n dikte zelf staat, is ie zowel landscape als portrait te gebruiken!

Overigens is er nog best veel kurk over, dus ik wil me hierbij alvast verontschuldigen voor eventuele toekomstige kurkprojecten. Ik probeer me in te houden, okee?

Creatief met kurk.

Oh, wat was dat altijd leuk! Creatief met kurk, bedoel ik. Eerlijk gezegd voel ik me daarom wel een beetje een doos, want ik ben er serieus mee aan het knutselen geslagen. Oeps.

Kwam door die rondjes! Ze lagen op tafel en m'n koffiekopje stond er naast. En er op. Dus toen had ik kurk nodig om het officieel te maken.

Men neme de kleicirkels (zie vorige post), een lap kurk, een schaar en wat lijm. Even laten drogen en zie daar: zelf onderzetters gemaakt. Proost! Ik ga nu even naar Arjan en Tosca kijken op youtube :-)

Klei.

Soms koop je iets en weet je niet eens wat je ermee wilt. Zo kwam ik een poosje terug thuis met fimoklei. Zonder doel, puur en alleen omdat ik het een mooi kleurtje vond. Volgens mij is hobby'end Nederland allang al klaar met fimo, maar ach. That's me :-)

Dus nu maar eens gaan kleien! Ehm... kralen maken? Nee, da's niks. Ik maak er maar weer een bal van. Poppetjes dan? Ook niet. Weet je wat, ik ga gewoon een kunstwerk boetseren, net als op de middelbare school! 

Hm. 
Daar was ik toen inderdaad ook al niet zo goed in.

Uiteindelijk de deegroller erbij gepakt en m'n frustratie op die bal klei losgelaten. Na wat hersenloos rollen, onstond er een best gelijkmatige lap. Maarja, zo'n plak klei is ook maar een plak klei, wat nu? 

Even ter inspiratie wat rommelen in de knutselkast. De embossingmallen schreeuwden 'gebruik mij, gebruik mij!'. Dus heb ik die er op gelegd en nogmaals de deegroller eroverheen gehaald. Gewoon, omdat ik kopjes had gezien met breiwerk. Dus dan is een alternatieve toepassing van zo'n mal redelijk snel bedacht! Het werd ook best okee.

Maarja. Now what? Ik heb er maar rondjes uit gestoken. Alsof ik koekjes aan het bakken was! Misschien was dat wel de invloed van de deegroller en het feit dat fimoklei in de oven moet.

Uiteindelijk heb ik nu dus een stapeltje ronde plakjes met een patroontje er op. Je zit nu vast te applaudiseren: "Hoe kóm je er op! Briljant!"

Haha, ik weet het, wat heb je er aan. Ach, ik ben best lekker aan het kleien geweest, even ontspannen en m'n hoofd leegmaken. En dat is op z'n tijd ook heel wat waard. 

Trouwens, ik denk dat als ik er even over nadenk, ik best wel wat met deze ronde plakjes kan! Maar dat komt de volgende keer.

Kinderkunst.

Onze kleine dondersteen komt om in de kunstwerken, die wij als trotse ouders natuurlijk prominent willen tentoonstellen. We hebben zo'n jaren '30 (vaste) houten kast in de kamer. De zijkant is nu nog leeg en dat zou een mooi plekje zijn... Alleen, gaatjes boren? Dat vinden we zonde. Magneetverf dan? Dat lijkt me een bereklus. Peins, peins.

Men neme:

- twee stoffeernagels (gewone spijkers kan ook)

- twee stukken lint

- kleine houten knijpertjes

Knoop één eindje van het lint om een stoffeernagel en doe hetzelfde met lint nummer twee. Vervolgens de nagels bovenop de kast vastzetten, op 27 cm van elkaar (iets korter dan A4-formaat). Bovenaan onze kast is nog een opstaande rand, daar vallen ze mooi achter weg. Het lint hangt over de rand naar beneden, klaar! Zo simpel is het.

Ik heb bewust wat afstand van de vloer gehouden, in verband met grijpgrage handjes van hele kleine kindertjes. Vervolgens de tekeningen en andere kunstwerken er aan gehangen met de knijpertjes. Et voilá!

Wat ik er nu zo fijn aan vind? Als er niks hangt -- puur hypothetisch uiteraard -- leg ik de lintjes boven op de kast en zie je er niets meer van! Geen punaisegaatjes, blij met het resultaat & supersnel klaar.