Textiel.

Ooooo, zo'n leuk project! Samen met een vriendin kwam ik op een perfect idee voor een verjaardagskado. Met restjes stof, garen en een naaimachine. To be continued...

Houten doosje, washi tape

Doosje en washi, meer is er niet nodig om een persoonlijk tintje te geven aan je opbergers. En nog lekker vlot klaar ook!

Het doosje vond ik een keertje voor 10ct bij de kringloopwinkel. De washi tape heb ik uit m'n voorraad geplukt. Verder alleen een stanleymesje en een snijmat nodig.

De tape over de bovenrand omgevouwen om het een beetje netjes af te werken. Ziet er hartstikke leuk uit! En het biedt weer lekker plek aan allerhande troepjes in huis.

Kliekjesdag

De lectuurbakken! Tijd om te bekleden. En wie wat bewaart, heeft wat! Twee jaar terug hebben we een poppenhuis gemaakt, daarvan waren nog restjes folie over (houtlook, voor de vloeren). Hiermee kan ik drie van de vijf dozen beplakken.

Echt aftekenen doe ik niet, het is meer plakken as I go along. Al snel ziet het er niet meer uit als een waspoederverpakking.

Net echt, vind je ook niet? Voor de andere twee (ik had er immers vijf) gebruik ik de immer toepasbare washi tape!

Superleuk, superhandig, supersnel resultaat. En het ziet er ook nog eens opgeruimd uit. Ik ben blij.

Misschien dat ik nu de kaarsen weer aandurf! :-)

Maandag Wasdag.

Okee. De kaarsfrustratie wordt inmiddels ietwat hoog. Tijd voor een tussendoorklusje dat niet kàn mislukken! Hoop ik.

Men neme een stapel waspoederdozen. Een potlood, liniaal, mesje en natuurlijk een snijmat (je tafelblad zal je dankbaar zijn).

Aftekenen op de gewenste maat met liniaal en potlood, daarna netjes langs de lijn snijden. Et voilà: je lectuurbak is klaar voor de finishing touch! Ik heb er vijf. Nu nog bedenken wat ik voor de afwerking ga gebruiken.

Grmbl.

If at first you don't succeed, try, try, again. 

Maar helaas! Het wordt al beter, maar het is nog niet goed. Driemaal is scheepsrecht, dan maar? We zullen het zien.

"Nailed it" :-)

Ahum. Gieten in laagjes blijkt niet zo'n geschikte techniek! Bij het uit de mal halen van mijn 'puddingkaarsjes' bleven de eerste laagjes keurig in het vormpje zitten. Dat was niet echt de bedoeling. Of, zoals ze het tegenwoordig zo lekker cynisch formuleren: nailed it!

De tweede kaars was al iets beter gelukt, daar zaten in elk geval wat gladde randjes aan (zie rechtsboven). En dat geeft hoop voor een nieuwe poging! Ik vind de vorm namelijk wel erg leuk, dus ik geef mezelf in elk geval punten voor creativiteit :-)

En spelende vrouw, wat heb je nu geleerd? Dat ik de was in één keer in de vorm moet gieten. En dat je altijd moet blijven proberen.

Dus dat ga ik doen. Moet ik wel de mal goed dichtplakken, uiteraard. I'll be back.