Bakjes, bakjes en nog eens bakjes.

Tijdens het opruimen kwam ik een poosje geleden mijn oude origami-boeken tegen. Ik had ze al bijna naar de kringloop gebracht, tot ik met mijn mama zat te kletsen over vroeger. Hoe leuk ik origami toen vond en hoe knutselig ik nog steeds ben. Toen kon ik het ineens niet meer over mijn hart verkrijgen.

Met het druilerige weer zit ik nu door deze boeken te bladeren en, behalve de vormgeving, blijken ze nog verrassend hip! Zoals alles uit de jaren zeventig en tachtig, eigenlijk :)

Onderstaand vouwwerkje was ik al bijna vergeten, maar vind ik nog steeds heel leuk. En met alle knutselwerkjes en -spulletjes die onze erfelijk-belaste dochter door het huis verspreidt, ook nog eens ontzettend handig!

Ook zelf maken? Ik heb hieronder stevig papier met enkelzijdig dessin gebruikt, dat leek me duidelijker. Wil je het langwerpige bakje maken? Dan draai je het papier gewoon een kwart slag voor je begint & volg je dezelfde stappen. Enjoy!

1. Men neme een vel papier, in dit geval A4-formaat.

2. De onderste punten naar boven dubbelvouwen.

3. Terugvouwen tot de helft (allebei de zijden).

4. Papier terugvouwen en omdraaien. Als het goed is zien de vouwen er dan zo uit.

5. De onderste punten allebei invouwen tot de eerste lijn.

6. Papier omdraaien en over de lengte vouwen, ter breedte van het ezelsoor.

7. Herhaal aan de andere zijde en vouw weer terug.

8. Aan de bovenkant van het papier zijn nu twee vierkantjes ontstaan. Hier vouw je een diagonale lijn in, beginnend bij de punt.

9. Vouw het papier weer dubbel over de middellijn.

10. Aan de onderzijde vouw je de beide punten naar binnen.

11. Vouw het bovenste 'flapje' dat nu is ontstaan, terug naar beneden.

12. Als je nu het onderste stuk naar voren trekt, zie je al een half bakje verschijnen.

13. Vouw de andere zijde 'omhoog', met de punten naar buiten (deze ontstaan vanzelf dankzij de diagonalen die je bij stap 8 hebt gemaakt).

14. Deze punt steek je er aan de zijkant tussen, dit is even priegelen misschien, maar het resultaat is superstevig. Herhaal aan de andere zijde.

Je bakje is klaar! Zonder knippen en lijmen & supersnel.

Visspel

Even een luchtig knutselwerkje voor de variatie! Deze maakte ik als kado, om geld in te verstoppen. Maar het is ook erg leuk om simpelweg als spelletje te maken met de kids.

Wat heb je nodig? Een schoenendoos, wc-rollen, kmutselpapier, verf, paperclips, een stokje, touw, magneet en een lijmpistool.

Om de hengel te creëren heb ik met het lijmpistool het touw rondom het magneetje vastgezet en het andere eind van het touw aan een takje geknoopt. Met chenilledraad om het magneetje zie je de lijm niet meer. Ook een stukje chenilledraad om het uiteinde van de tak gewikkeld als handvat.

Visjes geknipt uit dubbelgevouwen knutselpapier, zodat de paperclip er tussen gelijmd kan worden.

In de schoenendoos heb ik (met halve wc-rolletjes) vakken gemaakt, waar de vissen in kunnen staan. Met blauwe verf en golfkarton lijkt het net een vijver. 

Mijn dochter heeft zich met verf uitgeleefd op de schoenendoos. Met karton een 'kade' gemaakt en (gewoon omdat ik zo lekker bezig was) een papieren picknick om de boel af te maken!

Vissen in de vijver zetten, magneethengel erbij en spelen maar!

Hiep hoi!

I love it when a plan comes together! Kleine hick-up in de planning: de bouwmarkt had - heel slim - twee labels per plank aan de zichtzijde vastgeniet. Dus dat werd priegelen met een schroevendraaier en een tang. En daar ben je wel even mee bezig! Maargoed, ook dat gaat voorbij. En manlief was de frames toch nog een keertje in de beits aan het zetten.

Daarna gelukkig weer ècht aan de slag! Planken voorboren, gaten verzinken en de hele boel in elkaar schroeven!

Met een haakse hoek en een meetlint alle planken goed uitgelijnd (het moet er wel strak uitzien, natuurlijk) en vervolgens meer dan honderd schroeven er in! Aan de zijkant zit een luikje, zodat we er wat speelgoed in kwijt kunnen. Scheelt weer wat rommel in de tuin.

De bank staat als een huis. Knappe jongen die hier doorheen kan zakken! Ik ben echt superblij met het resultaat, enne... het eerste (welverdiende!) biertje hebben we in alle rust op ons mooie nieuwe tuinbankje genuttigd. Joechei!

Nog één close-upje om het af te leren :-)

Blij, blij, blij.

Skelet. Retteketet.

Hopsa! Van 6,5x6,5 cm balken alle lengtes gezaagd. Manlief heeft gezellig meegeholpen met zagen dit weekend, en vervolgens ook nog de delen in de buitenbeits gezet. Heel fijn, aangezien mijn longen niet bepaald de beste vriendjes zijn met oplosmiddel.

Een goede laag beits is wel nodig, maar wat duurt het dankzij de droogtijd lang voor je ècht verder kan! En geduld hebben is een kunst. Gelukkig mocht ik vandaag dan alle frames ('dwarsdoorsnedes') in elkaar zetten. 

Alles zit superstevig vast, met stoelhoeken, rvs-schroeven (netjes in het hout verzonken, uiteraard) en zo nu en dan wat gevloek. Zo ontdekte ik vandaag dat het mogelijk is om tijdens het schroeven een bitje door midden te breken. Wat er dan kan gebeuren? Nu ja, de boormachine schiet bijvoorbeeld vliegensvlug uit de schroef, met een vlijmscherp restant-van-het-bitje voorop. Het topje van mijn pink kan het gelukkig nog nèt navertellen. Lang leve de verbanddoos!

Vervolgens de andere skelet-delen nog even afgemaakt. Voor vandaag is het weer mooi geweest, dit weekend gaan we vrolijk verder. Tot dan!

Rugpijn.

We zijn door de tuinbank gezakt. Zo'n bouwmarkt-geval, waarvan je denkt 'voor dat geld kunnen we het zelf niet maken!'. En dat je dan nu -- drie jaar later -- ontdekt waaróm niet.

Behalve de schrik en wat blauwe plekken, gelukkig niks aan de hand. Maar het is de hoogste tijd om er zelf één te maken. Eentje waar je wèl op kunt vertrouwen.

Tekening klaar, tuinhout in huis gehaald, de afkortzaag staat klaar. We gaan aan de bak! To be continued.

Paastakken

De verf staat er nog, dus we gaan gelijk door! Paasthema, dit keer. Een takkenbos, een kwast en hopla. De dennenappels heb ik aan een stukje garen in de oranje verf gehangen en daarna laten uitlekken. Wederom verf op waterbasis, dus het is supersnel droog.

Eén tak hebben we (letterlijk!) opgevist in Zweden, daarvan kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om er een laag verf overheen te smeren. Maar de rest was de klos.

Het resultaat? Paastakken, maar dan anders. En het vaasje van vorige week staat er gezellig naast. Het is voorjaar in huis!

Restjes klei...

Oja, voor ik het vergeet! Ik hield toen met die schaaltjes ook nog wat klei over. Met de restjes zat ik wat balletjes te draaien, plat te slaan, kortom: gedachtenloos te fröbelen. En de stempels lagen er nog. Dus heb ik wat hangertjes gemaakt, plus een paar 'kiezeltjes', met wederom een stempeltje er in. Leuk om een pakje mee op te vrolijken, om een vaasje te hangen, of zomaar ergens neer te leggen.

Uiteraard kun je ze ook weer netjes aflakken, als je wilt dat het langer mooi blijft. Maar daar had ik dit keer geen zin in :)