We hebben voor haar dat keukentje gekocht dat in (bijna?) elk huishouden met jonge kinderen terug te vinden is. En o, o, o, wat is ze blij met haar kado! En o, o, o, wat heeft de muur het te verduren. Je weet wel, die strak gestucte muur waar ik het onlangs over had.
Dus manlief en ik wilden een achterwandje. En het leek mij wel handig als die wasbaar is. Dus men neme klittenband, een naaimachine en een stuk stof naar keuze:
Het klittenband was 12 mm breed en het multiplex maar 6, dus heb ik de band over de lengte door midden geknipt. De stof netjes omgezoomd en het zachte deel van het klittenband (hoe heet dat in hemelsnaam?) heb ik aan de stof genaaid. Tenminste, bijna. Want 5 cm voor het einde was ineens het garen op! Typisch iets voor mij. Eén minuut voor sluitingstijd. Dus: to be continued.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten