Klei.

Soms koop je iets en weet je niet eens wat je ermee wilt. Zo kwam ik een poosje terug thuis met fimoklei. Zonder doel, puur en alleen omdat ik het een mooi kleurtje vond. Volgens mij is hobby'end Nederland allang al klaar met fimo, maar ach. That's me :-)

Dus nu maar eens gaan kleien! Ehm... kralen maken? Nee, da's niks. Ik maak er maar weer een bal van. Poppetjes dan? Ook niet. Weet je wat, ik ga gewoon een kunstwerk boetseren, net als op de middelbare school! 

Hm. 
Daar was ik toen inderdaad ook al niet zo goed in.

Uiteindelijk de deegroller erbij gepakt en m'n frustratie op die bal klei losgelaten. Na wat hersenloos rollen, onstond er een best gelijkmatige lap. Maarja, zo'n plak klei is ook maar een plak klei, wat nu? 

Even ter inspiratie wat rommelen in de knutselkast. De embossingmallen schreeuwden 'gebruik mij, gebruik mij!'. Dus heb ik die er op gelegd en nogmaals de deegroller eroverheen gehaald. Gewoon, omdat ik kopjes had gezien met breiwerk. Dus dan is een alternatieve toepassing van zo'n mal redelijk snel bedacht! Het werd ook best okee.

Maarja. Now what? Ik heb er maar rondjes uit gestoken. Alsof ik koekjes aan het bakken was! Misschien was dat wel de invloed van de deegroller en het feit dat fimoklei in de oven moet.

Uiteindelijk heb ik nu dus een stapeltje ronde plakjes met een patroontje er op. Je zit nu vast te applaudiseren: "Hoe kóm je er op! Briljant!"

Haha, ik weet het, wat heb je er aan. Ach, ik ben best lekker aan het kleien geweest, even ontspannen en m'n hoofd leegmaken. En dat is op z'n tijd ook heel wat waard. 

Trouwens, ik denk dat als ik er even over nadenk, ik best wel wat met deze ronde plakjes kan! Maar dat komt de volgende keer.